Kobieta, która podejmuje pracę w czasie ciąży, może być praktycznie pewna problemów z wypłatą zasiłku. Zakład Ubezpieczeń Społecznych często podważa ważność zawartej przez nie w ciąży umowy. To samo dotyczy wszelkiego rodzaju awansów czy zmian stanowiskowych łączących się z podwyżką.
Najczęściej kobietom będącym w ciąży ZUS zarzuca, że nie świadczyły pracy faktycznie, a ich umowa została zawarta dla pozoru lub podwyżka narusza zasady współżycia społecznego.
Z taki stanowiskiem ZUS nie zgodził się Sąd Okręgowy w Częstochowie, który wyrokiem z dnia 6 października 2021 r. o sygn. akt: IV U 619/21 zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że skarżąca podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu zgodnie z zawartą umową o pracę oraz zawartymi do niej aneksami.
Sprawa dotyczyła kobiety, która będąc w ciąży zatrudniła się w firmie swojego krewnego. Po upływie półtora miesiąca od zatrudnienia otrzymała zwolnienie lekarskie z powodu zagrożenia ciąży. ZUS domówił kobiecie wypłaty zasiłku chorobowego twierdząc, że stanowisko w firmie zostało fikcyjnie stworzone na potrzeby pozornego zatrudnienia kuzynki, powołując się przy tym na zasady współżycia społecznego. W toku procesu Sąd ustalił, że choć strony umowy o pracę łączyły więzi pokrewieństwa, to zatrudnienie było faktycznie wykonywane codziennie po 8 godzin. Zwiększenie obrotów pracodawcy oraz braki kadrowe, uzasadniały zatrudnienie na stanowisku wykonywanym przez skarżącą. Na tej podstawie sąd zmienił decyzję ZUS i przyznał kobiecie prawo do zasiłku. Przy okazji podkreślił, że polskie przepisy nie zakazują zatrudniania kobiet w ciąży, a dotychczasowe orzecznictwo Sądu Najwyższego wskazuje, że gdy umowa o pracę zawarta przez ciężarną była faktycznie wykonywana, to należą się jej wszelkie świadczenia z ubezpieczeń społecznych. Ponadto, zdaniem Sądu, nie można stosować zasad współżycia społecznego w stosunkach publicznoprawnych.
