Ogłoszenie upadłości przez pracodawcę powoduje, że przestają obowiązywać wszystkie dotychczasowe regulacje prawne, zgodnie z którymi pracownik znajdował się pod szczególną ochroną i nie mógł zostać zwolniony. Wraz z ogłoszeniem upadłości pracodawca ma prawo do zwolnienia pracownika znajdującego się w tzw. okresie ochronnym, przebywającego na urlopie czy takiego, który uzyskał prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Skuteczne zwolnienie jest możliwe nawet wtedy, gdy nie upłynął jeszcze okres uprawniający pracodawcę do wypowiedzenia umowy o pracę bez wypowiedzenia. We wszystkich tych przypadkach, pracodawca, z chwilą ogłoszenia upadłości przez przedsiębiorstwo, ma jednak konieczność wypłaty odprawy pracownikom, przy założeniu, że dojdzie do konieczności rozwiązania z nimi trwającego stosunku pracy, co szczegółowo omawiamy w niniejszym artykule.
Wypłata odprawy odbywa się na takich samych zasadach jakby do ogłoszenia upadłości w ogóle nie doszło i spoczywa na syndyku, który jest zobowiązany pozyskać środki na jej uregulowanie ze sprzedaży przedsiębiorstwa.
W przypadku niewypłacalności przedsiębiorstwa roszczenia z tytułu zapłaty odprawy mogą być realizowane z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
Roszczenia z tytułów wypłaty odprawy podlegają zaspokojeniu, jeżeli ustanie stosunku pracy nastąpiło w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy poprzedzających datę wystąpienia niewypłacalności pracodawcy lub w okresie nie dłuższym niż 4 miesiące następujące po tej dacie. Co istotne, pracownik nie może zrzec się prawa do odprawy, gdyż spełnia ona funkcje podobne do wynagrodzenia.
