Kary pieniężne i mandaty za nieprzestrzeganie przepisów obowiązujących w stanie zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii

Skontaktuj się z nami i skorzystaj z wiedzy i doświadczenia naszych radców prawnych.

Z uwagi na panującą obecnie na terenie Polski pandemię koronawirusa mają zastosowanie m.in. przepisy ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi z dnia 05.12.2008 r. oraz wydanego na jej podstawie rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii.

 

Powyższe przepisy nie tylko nakładają na nas istotne ograniczenia, nakazy i zakazy, do których musimy się stosować, ale określają również sankcje za ich nie przestrzeganie. Sankcjami, z jakimi na gruncie wymienionej wyżej ustawy możemy się spotkać są kary pieniężne i to w dużej wysokości.

Zgodnie z art. 48a ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi możemy zostać ukarani karami pieniężnymi m. in. za nie zastosowanie się do następujących nakazów, zakazów lub ograniczeń:

  1. a) czasowe ograniczenie określonego sposobu przemieszczania się,

– obowiązek poddania się kwarantannie,

– nakaz ewakuacji w ustalonym czasie z określonych miejsc, terenów i obiektów,

– nakaz lub zakaz przebywania w określonych miejscach i obiektach oraz na określonych obszarach,

– zakaz opuszczania strefy zero przez osoby chore i podejrzane o zachorowanie,

– nakaz określonego sposobu przemieszczania się

w wysokości od 5000 zł do 30 000 zł;

 

  1. b) czasowe ograniczenie lub zakaz obrotu i używania określonych przedmiotów lub produktów spożywczych,

– czasowa reglamentacja zaopatrzenia w określonego rodzaju artykuły

w wysokości od 10 000 zł do 30 000 zł;

 

  1. c) czasowe ograniczenie funkcjonowania określonych instytucji lub zakładów pracy,

– zakaz organizowania widowisk i innych zgromadzeń ludności,

– obowiązek wykonania określonych zabiegów sanitarnych, jeżeli wykonanie ich wiąże się z funkcjonowaniem określonych obiektów produkcyjnych, usługowych, handlowych lub innych obiektów,

– czasowe ograniczenie określonych zakresów działalności przedsiębiorców,

– czasowe ograniczenie korzystania z lokali lub terenów oraz obowiązek ich zabezpieczenia

w wysokości od 10 000 zł do 30 000 zł;

 

  1. d) nakaz udostępnienia nieruchomości, lokali, terenów i dostarczenia środków transportu do działań przeciwepidemicznych przewidzianych planami przeciwepidemicznymi

w wysokości od 5000 zł do 10 000 zł;

 

  1. e) obowiązek przeprowadzenia szczepień ochronnych, o których mowa w ust. 3, oraz grupy osób podlegające tym szczepieniom, rodzaj przeprowadzanych szczepień ochronnych,

– obowiązek poddania się badaniom lekarskim oraz stosowaniu innych środków profilaktycznych i zabiegów przez osoby chore i podejrzane o zachorowanie

w wysokości od 5000 zł do 10 000 zł.

 

Należy także nadmienić, iż w przypadku ponownego popełnienia takiego samego czynu, to wysokość kary pieniężnej będzie nie niższa od wysokości kary pieniężnej wymierzonej poprzednio za takie naruszenie, a ponadto zostanie powiększona o 25%.

Powyżej wskazane kary pieniężne wymierza, w drodze decyzji administracyjnej, państwowy powiatowy inspektor sanitarny i państwowy graniczny inspektor sanitarny.

Egzekucja nałożonych kar pieniężnych następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Decyzja o nałożeniu kary podlega natychmiastowemu wykonaniu. Kary pieniężne stanowią dochód budżetu państwa i są wpłacane w terminie 7 dni od dnia wydania decyzji na rachunek bankowy właściwej stacji sanitarno-epidemiologicznej.

Od przedmiotowej decyzji można się jednak odwołać.

 

Mówiąc o sankcjach należy także wspomnieć, iż mogą Państwo zostać ukarani mandatem w wysokości do 500 zł lub naganą przez Policję za naruszenie art. 54 Kodeks wykroczeń, który to artykuł stanowi, że podlega wyżej wskazanej karze ten kto wykracza przeciwko wydanym z upoważnienia ustawy przepisom porządkowym o zachowaniu się w miejscach publicznych.

Warto również wspomnieć o art. 116 § 1 Kodeksu wykroczeń, który stanowi, iż kto, wiedząc o tym, że:

  1. jest chory na gruźlicę, chorobę weneryczną lub inną chorobę zakaźną albo podejrzany o tę chorobę,
  2. styka się z chorym na chorobę określoną w punkcie 1 lub z podejrzanym o to, że jest chory na gruźlicę lub inną chorobę zakaźną,
  3. jest nosicielem zarazków choroby określonej w punkcie 1 lub podejrzanym o nosicielstwo,

nie przestrzega nakazów lub zakazów zawartych w przepisach o zapobieganiu tym chorobom lub o ich zwalczaniu albo nie przestrzega wskazań lub zarządzeń leczniczych wydanych na podstawie tych przepisów przez organy służby zdrowia, podlega karze grzywny albo karze nagany.

 

Kwestie odwołania się od decyzji Sanepidu nakładającej karę pieniężną, a także skutków nieprzyjęcia mandatu, bądź możliwości uchylenia prawomocnego mandatu zostanie przedstawiona w kolejnym artykule.