Orzeczenie dożywotniego zakazu zbliżania oraz kontaktowania się jest możliwe wyłącznie w przypadku ponownego skazania sprawcy na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego.

Przypomnieć należy, że czas trwania środków karnych określa przepis art. 43 § 1 KK. Zgodnie z jego treścią, o ile ustawa nie stanowi inaczej, zakazy wymienione w art. 39 pkt. 2b KK orzeka się w latach od roku do 15 lat. Od tej reguły ustawodawca przewidział wyjątek, który definiuje właśnie art. 41a § 3 KK. Przepis ten stwarza możliwość dożywotniego orzeczenia określonych w nim zakazów, w tym też i zakazu zbliżania się oraz zakazu kontaktowania się w razie ponownego skazania sprawcy w ściśle określonych warunkach w jego § 2. Zaliczają się do nich: skazanie na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego.